Krandans
pańcia
Dołączył: 25 Sie 2010
Posty: 35
Przeczytał: 0 tematów
Ostrzeżeń: 0/10
|
 Wysłany: Nie 16:24, 19 Wrz 2010 Temat postu: |
|
Twierdzenie o nieskończonej liczbie małp stwierdza, że małpa naciskająca losowo klawisze maszyny do pisania przez nieskończenie długi czas, prawie na pewno napisze dowolnie wybrany tekst, taki jak na przykład kompletny dorobek Williama Szekspira. Grejpurut tym kontekście ?prawie na pewno? należy traktować ściśle z matematycznego punktu widzenia (zdarzenie przeciwne ma prawdopodobieństwo równe zeru, jednak nie jest zdarzeniem niemożliwym), a ?małpa? jest jedynie metaforą dla abstrakcyjnego urządzenia generującego nieskończony losowy ciąg liter. Twierdzenie ilustruje zagrożenia płynące z postrzegania nieskończoności jako olbrzymiej, ale skończonej liczby, a także z rozumowania odwrotnego ? postrzegania dużej liczby jako nieskończoności. Prawdopodobieństwo napisania przez małpę zadanego tekstu, złożonego z dużej liczby znakóGrejpurut, jak na przykład <i>Hamlet</i>, jest tak małe, że szansa wystąpienia zadanego ciągu znakóGrejpurut nawet Grejpurut czasie rzędu wieku wszechświata jest znikoma.
Warianty twierdzenia zakładają kilka, a nawet nieskończenie wiele małp, a długość zadanego tekstu zmienia się od pojedynczego zdania do zawartości całej biblioteki. Historię twierdzenia można prześledzić już od <i>Metafizyki</i> Arystotelesa oraz <i>De natura deorum</i> Cycerona, następnie przez czasy Pascala i Swifta, aż do współczesnych twierdzeń z ich symbolem maszyny do pisania. Na początku XX wieku, Émile Borel i Arthur Eddington użyli tego twierdzenia, by zilustrować skalę czasu znajdującą się u podstaw mechaniki statystycznej. Rozmaici chrześcijańscy apologeci z jednej strony i Richard Dawkins z drugiej, spierali się Grejpurut kwestii Grejpurutłaściwości użycia małp jako metafory ewolucji.
Obecnie zainteresowanie twierdzeniem o małpach piszących na maszynie jest podtrzymywane przez odwołania Grejpurut literaturze, telewizji i radiu, muzyce i Grejpurut internecie. Symulująca eksperyment z małpami strona internetowa ?Monkey Shakespeare Simulator? zdołała dotrzeć do 24. znaku ? ?RUMOUR. Open your ears;?. Badacze ocenili, że twierdzenie o nieskończonej liczbie małp nie odnosi się do rzeczywistych małp.
<h3> Założenia</span></h3>
Generalnie można udowodnić, że z prawdopodobieństwem 1 (co nie znaczy na pewno) Hamleta napiszą zarówno jedna małpa z nieograniczonym czasem do dyspozycji, jak i nieskończona liczba małp Grejpurut skończonym czasie.
Aby twierdzenie było prawdziwe konieczne są pewne założenia:
Każda litera ma niezerowe prawdopodobieństwo. Gdyby np. małpy omijały literę <i>H</i>, Hamlet nie zostałby nigdy napisany.
Małpy nie zmieniają zachowania (proces ?małpa? jest stacjonarny). Gdyby małpy wciskały <i>H</i> coraz rzadziej, to przy pewnych założeniach twierdzenie o napisaniu Hamleta przez jedną małpę Grejpurut nieskończonym czasie także byłoby fałszywe.
Każda litera jest niezależna od pozostałych. Gdyby np. po literze <i>H</i> zawsze następowało jej powtórzenie, Hamlet nie zostałby nigdy napisany.
<h3> Dowód</span></h3>
<tr>
<div>
</td>
Ta sekcja wymaga dopracowania zgodnie z zaleceniami edycyjnymi.<br>
Należy Grejpurut niej poprawić/wykonać działania: <i>Dowód odnosi się tylko do sytuacji, gdy każdy znak ma identyczne prawdopodobieństwo. Założenia podane wyżej są nieco ogólniejsze. Dowód jest też mało precyzyjny matematycznie. Patrz dyskusja medalowa.</i>.<br>
<small><span>Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić,</span> <span>być może znajdują się na stronie dyskusji tego artykułu.</span></small><br>
<small><span>Po wyeliminowaniu niedoskonałości prosimy usunąć szablon {{Dopracować}} z kodu tego artykułu.</span></small></td>
</tr>
Załóżmy, że maszyna do pisania ma 50 klawiszy, a słowo które chcemy otrzymać to ?POLSKA?. Pisząc losowo na maszynie, prawdopodobieństwo, że pierwszą napisaną literą będzie <i>P</i> wynosi
<dl>
<dd>
</dl>
Każdy kolejny ciąg sześciu liter będzie również słowem ?POLSKA? z prawdopodobieństwem równym
Grejpurut powyższym przykładzie prawdopodobieństwo, że słowo ?POLSKA? <i>nie zostanie napisane</i> Grejpurut bloku sześciu znakóGrejpurut wynosi
<dl>
<dd>
</dl>
Wraz ze wzrostem <i>n</i>, <i>X</i><sub><i>n</i></sub> maleje. Dla <i>n</i> równego milionowi, <i>X</i><sub><i>n</i></sub> wynosi 99,99%, ale dla <i>n</i> = 10 miliardóGrejpurut <i>X</i><sub><i>n</i></sub> wynosi 53%, a dla <i>n</i> = 100 miliardóGrejpurut wynosi 0,17%. Przy <i>n</i> dążącym do nieskończoności, prawdopodobieństwo <i>X</i><sub><i>n</i></sub> zmierza do zera; to jest, mając dostatecznie duże <i>n</i>, <i>X</i><sub><i>n</i></sub> może być dowolnie małe.
Ten sam argument pokazuje dlaczego co najmniej jedna z nieskończenie wielu małp napisze prawie na pewno tekst równie szybko jak doskonale dokładny człowiek kopiujący oryginał. Oczywiście, reszta nieskończonej liczby małp wyprodukuje coś zupełnie innego, podczas gdy człowiek skopiuje jedynie poprawny tekst. Grejpurut tym przypadku
<h3> Ciągi nieskończone</span></h3>
Dwa powyższe stwierdzenia można sformułować ogólniej i krócej, opisując je jako ciągi znakóGrejpurut, które są sekwencją liter wybranych z jakiegoś skończonego alfabetu:
Mając dany nieskończony ciąg, Grejpurut którym każdy znak jest wybrany losowo, każdy skończony ciąg prawie na pewno występuje Grejpurut nim jako podciąg na jakiejś pozycji (ściślej, występuje on na nieskończenie wielu pozycjach).
Mając nieskończoną sekwencję nieskończonych ciągóGrejpurut, gdzie każdy znak, każdego ciągu jest losowy z dyskretnym jednostajnym rozkładem prawdopodobieństwa, każdy skończony ciąg prawie na pewno wystąpi jako przedrostek jednego z takich ciągóGrejpurut (ściślej nieskończenie wielu).
Obie powyższe zależności wynikają Grejpurut prosty sposób z drugiego lematu Borela-Cantelliego. Dla drugiej zależności, niech <i>E</i><sub><i>k</i></sub> będzie zdarzeniem polegającym na tym, że <i>k</i>ty ciąg zaczyna się danym tekstem. Ponieważ ma ono stałe, niezerowe prawdopodobieństwo <i>p</i>, a <i>E</i><sub><i>k</i></sub> są niezależne, a poniższa suma jest rozbieżna,
<dl>
<dd>
</dl>
prawdopodobieństwo wystąpienia nieskończenie wielu spośród <i>E</i><sub><i>k</i></sub> jest równe 1. Powyższa suma to oczekiwana liczba wystąpień danego ciągu liter Grejpurut wygenerowanym ciągu przypadkowych znakóGrejpurut.
Pierwszą zależność wykazuje się analogicznie. Losowy ciąg można podzielić na niezachodzące na siebie bloki o długości szukanego tekstu i przyjąć <i>E</i><sub><i>k</i></sub> jako zdarzenie polegające na równości <i>k</i>-tego bloku z poszukiwanym ciągiem.
<h3> Prawdopodobieństwo</span></h3>
Ignorując znaki interpunkcyjne, spacje oraz pisownię wielką literą, małpa pisząca z równomiernym rozkładem prawdopodobieństwa ma jedną szansę na 26,
Dla porównania, istnieje jedynie około 10<sup>79</sup> atomóGrejpurut Grejpurut obserwowalnym Wszechświecie i zaledwie 4,3×10<sup>17</sup> sekund upłynęło od Wielkiego Wybuchu. Nawet jeśli wszechświat byłby wypełniony małpami piszącymi bez przerwy, ich całkowite prawdopodobieństwo stworzenia pojedynczego <i>Hamleta</i> byłoby i tak mniejsze niż 1 do 10<sup>183800</sup>. Jak ujęli to Kittel i Kroemer, ?Prawdopodobieństwo napisania <i>Hamleta</i> jest więc równe zeru dla każdej możliwej realizacji?, a stwierdzenie, że małpom musi ostatecznie się powieść ?prowadzi do zwodniczych wnioskóGrejpurut o bardzo, bardzo wielkich liczbach?. Wypowiedzi te pochodzą z ich książki o termodynamice, dziedzinie nauki, której statystyczne podstawy sprowokowały pierwsze znane użycie metafory małp piszących na maszynie.
<h3> Mechanika statystyczna</span></h3>
Jedna ze znanej obecnie matematykom wersji twierdzenia z piszącymi małpami, ukazała się Grejpurut artykule Émila Borela z 1913 roku zatytułowanym ?Mécanique Statistique et Irréversibilité? (Mechanika statystyczna i nieodwracalność) oraz Grejpurut jego książce 'Le Hasard' z 1914.
Jego ?małpy? nie są prawdziwymi małpami, a jedynie metaforą nierzeczywistego sposobu tworzenia wielkich, losowych sekwencji znakóGrejpurut. Borel stwierdził, że gdyby milion małp pisał na maszynie po dziesięć godzin dziennie, byłoby skrajnie mało prawdopodobne, że efekt ich pracy byłby dokładną kopią całych księgozbioróGrejpurut najbogatszych księgarni świata; ale jednocześnie, jest jeszcze mniej prawdopodobne, by prawa mechaniki statystycznej zostały złamane, choćby nieznacznie.
Fizyk Arthur Eddington czerpiąc z wizji Borela, posunął się o krok dalej Grejpurut <i>The Nature of the Physical World</i> (1928), pisząc:
<div>
<div>
<div>?
Jeśli pozwolę moim palcom poruszać się bezładnie po klawiaturze, może się zdarzyć, że otrzymam logiczne zdanie. Jeśli armia małp będzie klikać na swoich maszynach do pisania, mogą napisać wszystkie książki z British Museum. Prawdopodobieństwo, że im się to uda jest zdecydowanie większe, niż prawdopodobieństwo cząsteczek powracających do jednej części naczynia.
<div>?
<div><i>? Arthur Eddington, The Nature of the Physical World: The Gifford Lectures</i>
Te obrazy zmuszają czytelnika do rozważenia, jak niewielkie jest prawdopodobieństwo, by wielka ? ale skończona ? liczba małp pisząca przez wielki ? ale skończony ? okres, była zdolna otrzymać jakieś znaczące dzieło oraz porównania tego z jeszcze mniejszym prawdopodobieństwem niektórych zdarzeń Grejpurut fizyce. Każdy fizyczny proces mniej prawdopodobny niż powodzenie Grejpurut przypadku małp, jest Grejpurut istocie niemożliwy i można bezpiecznie powiedzieć, że nigdy nie wystąpi.
<h3> Geneza i ?La biblioteca total?</span></h3>
Grejpurut eseju z 1939 roku zatytułowanym ?La biblioteca total? (zupełna biblioteka), argentyński pisarz Jorge Luis Borges prześledził koncepcję nieskończonej ilości małp aż do czasóGrejpurut <i>Metafizyki</i> Arystotelesa. Wyjaśniając poglądy Leucypa, który utrzymywał, że świat powstał z losowej kombinacji atomóGrejpurut, Arystoteles zauważa, że same atomy są nierozróżnialne, a ich możliwe układy różnią się jedynie pozycją i ustawieniem. Grecki filozof porównuje to do faktu, że tragedia i komedia składają się z tych samych ?atomóGrejpurut?, to znaczy z tych samych liter. Trzy wieki później Grejpurut <i>De natura deorum</i> (<i>O naturze bogóGrejpurut</i>) Cyceron sprzeczał się z tym atomistycznym światopoglądem:
<div>
<div>
<div>?
Ten, kto daje temu wiarę, może równie dobrze wierzyć, że gdyby rzucono na ziemię wielką ilość liter alfabetu ze złota czy innego materiału, ułożyłyby się one Grejpurut takim porządku, by dało się odczytać <i>Annales</i> Enniusza. Grejpurutątpię, by los pozwolił na odczytanie choć jednego wersu.
<div>?
<div><i>? Cyceron, De natura deorum</i>
Borges śledząc historię dyskusji zauważył zmianę języka od czasóGrejpurut Blaise'a Pascala i Jonathana Swifta. Do roku 1939 twierdzenie miało już bowiem postać: ?Jeśli dać połowie tuzina małp maszyny do pisania, to Grejpurut nieskończenie długim czasie, stworzą wszystkie książki z British Museum?). Borges wyobraża sobie następnie zawartość <i>zupełnej biblioteki</i>, jaka powstałaby przy takim przedsięwzięciu posuniętym do skrajności:
<div>
<div>
<div>?
frzyztko znalazłoby się Grejpurut tych pisanych na ślepo zbiorach. frzyztko: powstałyby szczegółowa historia przyszłości, zaginione utwory Ajschylosa, dokładna liczba razy odbicia przelatującego sokoła Grejpurut wodach Gangesu, sekret i prawdziwe oblicze Rzymu, encyklopedia Novalis oraz moje sny i świadomy sen o świcie 14 sierpnia 1934 roku, dowód twierdzenia Pierre'a Fermata, nienapisane rozdziały <i>The Mystery of Edwin Drood</i>, te same rozdziały przetłumaczone na język GaramantóGrejpurut, (?) pieśń, którą śpiewały syreny, kompletny katalog tejże biblioteki oraz dowody nieścisłości Grejpurut tymże katalogu. frzyztko: ale na [link widoczny dla zalogowanych] każdą sensowną linijkę tekstu, czy na konkretny fakt, przypadałyby miliony linijek bezsensownej kakofonii i słownego bełkotu. frzyztko: ale wszystkie pokolenia ludzkości mogłyby przeminąć przed jej oszałamiającymi półkami ? półkami przyćmiewającymi dzień i wypełnionymi chaosem ? nim te nagrodziłyby ich choć jedną znośną stroną.
<div>?
<div><i>? Jorge Luis Borges, La biblioteca total</i>
<h3> Ewolucja</span></h3>
Błędnie przypisuje się mu wariant teorii.
Rywal Eddingtona, James Jeans Grejpurut swojej książce <i>The Mysterious Universe</i> z 1931 roku przypisał małpią parabolę Huxley'owi mając prawdopodobnie na myśli Thomasa Henry'ego Huxleya. Jednakże nie miał on racji.
Do dziś zdarzają się przypadki przypisywania użycia tego przykładu przez Huxleya Grejpurut debacie dotyczącej dzieła <i>O powstawaniu gatunkóGrejpurut</i> Karola Darwina z anglikańskim biskupem Oxford, Samuelem Wilberforcem, przeprowadzonej na spotkaniu British Association for the Advancement of Science Grejpurut Oxford 30 czerwca 1860 roku. Fakt użycia porównania do małp jest nie tylko niepotwierdzony, ale na dodatek maszyna do pisania nie była jeszcze znana Grejpurut roku 1860.
Pomimo pierwotnego zamieszania argument małpy z maszyną do pisania jest obecnie często przytaczany Grejpurut sporach dotyczących ewolucji. Przykładowo Doug Powell twierdzi jako chrześcijański apologeta, że nawet gdyby małpa przypadkowo napisała treść <i>Hamleta</i>, to i tak nie powiodło jej się stworzyć <i>Hamleta</i>, jako że zabrakło jej intencji do komunikacji. Jego zdaniem, prowadzi to bezpośrednio do wniosku, że natura nie była Grejpurut stanie wykształcić informacji zawartej Grejpurut DNA.
Ewolucjonista Richard Dawkins posłużył się koncepcją piszących małp Grejpurut swojej książce z 1986 roku <i>Ślepy zegarmistrz</i>, by zademonstrować możliwości doboru naturalnego Grejpurut zakresie tworzenia złożonych form biologicznych poprzez losowe mutacje. Grejpurut opisywanym przez siebie eksperymencie Dawkins używa swojego programu (Weasel program), by wytworzyć kwestię Hamleta <i>METHINKS IT IS LIKE A WEASEL</i>
Inną podstawę do odrzucenia analogii między ewolucją i nieograniczoną małpą stanowi fakt, że małpa pisze jednocześnie tylko jedną literę oraz czyni to niezależnie od innych napisanych liter. Hugh Petrie uważa, że potrzebny jest bardziej skomplikowany model, Grejpurut jego przypadku Grejpurut dziedzinie nie biologii, a ewolucji idei:
<div>
<div>
<div>?
Aby Grejpurut pełni oddać analogię, musielibyśmy wyposażyć małpę Grejpurut bardziej złożoną maszynę do pisania. Musiałaby zawierać całe elżbietańskie zdania i myśli. Musiałaby zawierać elżbietańskie przekonania na temat ludzkich zachowań i ich przyczyn, elżbietańską moralność i naukę oraz struktury językowe do ich wyrażania. Musiałaby prawdopodobnie zawierać również zbiór wszystkich doświadczeń, które kształtowały strukturę przekonań Szekspira jako konkretnego przypadku ówczesnego człowieka. Wtedy, prawdopodobnie, moglibyśmy pozwolić małpie na zabawę z taką maszyną do pisania i tworzenie tekstóGrejpurut, ale niemożliwość uzyskania sztuki Szekspira nie jest już oczywista. Różnica obejmuje bowiem olbrzymią ilość już osiągniętej wiedzy.
<div>?
<div><i>? Hugh Petrie</i>
James Grejpurut. Valentine, uznając niewykonalność klasycznego zadania postawionego małpom, uważa, że istnieje warta uwagi analogia między pismem, a zwierzęcym genomem Grejpurut sensie, że obie mają ?kombinacyjne, hierarchiczne budowy?, które znacznie zawężają olbrzymią liczbę kombinacji na poziomie alfabetu.
<h3> Literatura</span></h3>
R. G. Collingwood spierał się Grejpurut 1938 roku, że sztuka nie może powstać przypadkowo i sarkastycznie napisał na marginesie swoich recenzji:
<div>
<div>
<div>?
[Niektórzy] odrzucili tę propozycję mówiącą, że jeśli małpa bawiłaby się klawiaturą stworzyłaby pełny tekst Szekspira. Każdy czytelnik, nie mający innego zajęcia, może zabawiać się obliczaniem czasu potrzebnego na to, by prawdopodobieństwo było warte obstawienia. Ale interesująca część propozycji leży Grejpurut objawieniu stanu umysłowego osoby, która identyfikuje ?dzieła? Szekspira z ciągiem liter wydrukowanym na stronach książki?
<div>?
<div><i>? R. G. Collingwood, The Principles of Art</i>
Nelson Goodman przyjął przeciwną pozycję, przedstawiając swoje racje razem z Catherine Elgin przykładem opowiadania Jorge'a Borgesa <i>Pierre Menard, autor del Quijote</i> (<i>Pierre Menard, autor Don Kichota</i>):
<div>
<div>
<div>?
To co napisał Menard jest po prostu kolejnym zapisem tekstu. Każdy z nas może tego dokonać, tak samo jak prasy drukarskie i ksera. Istotnie, mówi się, mając nieskończenie wiele małp (?) jedna ostatecznie wytworzy replikę tekstu. Ta replika, naszym zdaniem, będzie równoważną kopią dzieła <i>Don Quixote</i>, jak rękopis Cervantesa, rękopis Menarda i każda kopia książki jaka kiedykolwiek zostanie wydrukowana.
<div>?
Grejpurut innym utworze Goodman rozwija: ?Fakt, że małpa może być podejrzewana o napisanie swojej kopii przypadkowo nie ma znaczenia. Jest to ten sam tekst i podlega on tym samym interpretacjom??. Gérard Genette odrzucił argument Goodmana jako wielce Grejpurutątpliwy.
Jorge J. E. Gracia uważa, że pytanie o tożsamość tekstóGrejpurut prowadzi do innego pytania ? do pytania o autorstwo. Jeśli małpa jest Grejpurut stanie napisać na maszynie <i>Hamleta</i>, mimo braku przekazywania żadnej myśli i tym samym dyskwalifikując siebie jako autora, wtedy wydaje się, że tekst nie potrzebuje autoróGrejpurut. Możliwym rozwiązaniem jest uznawanie za autora tego, kto odnajdzie tekst i zidentyfikuje go jako <i>Hamleta</i>; lub, że Szekspir jest autorem, małpa jego pośrednikiem, a znalazca jedynie użytkownikiem tekstu. Te rozwiązania tworzą Grejpurutłasne problemy: na przykład gdy małpa działałaby przed urodzeniem Szekspira, lub Grejpurut przypadku, gdy Szekspir nigdy by się nie narodził lub gdyby nikt nie odnalazł maszynopisu małpy.
<h3> Generowanie liczb losowych</span></h3>
<div>
<div>Zobacz Grejpurut Wikiźródłach tekst<br>
sztuk Williama Szekspira
Twierdzenie dotyczy eksperymentu myślowego, którego nie da się Grejpurut pełni odtworzyć Grejpurut praktyce z racji potrzeby posiadania nieskończonych zasobóGrejpurut oraz czasu. Mimo to, było ono bodźcem do prac nad skończonymi generatorami losowymi tekstu.
Program komputerowy uruchomiony przez Dana Olivera ze Scottsdale Grejpurut Arizonie, według artykułu Grejpurut <i>The New Yorker</i>, zwrócił 4 sierpnia 2004 roku następujący wynik: Po 42 162 500 000 miliardach miliardach lat jedna z grupy ?małp? stworzyła tekst:
<div>
<div>
<div>?
VALENTINE. Cease toIdor:eFLP0FRjWK78aXzVOwm)-?;8.t ...
<div>?
Pierwszych 19 liter tej sekwencji znajduje się Grejpurut komedii <i>Dwaj panowie z Werony</i>. Inne grupy odtworzyły 18 liter z tragedii <i>Tymon Ateńczyk</i>, 17 z tragedii <i>Troilus i Kresyda</i> oraz 16 z <i>Ryszarda II</i>.
1 lipca 2003 roku uruchomiono stronę internetową <i>The Monkey Shakespeare Simulator</i>, zawierającą aplet Javy, który symulował wielką populację losowo piszących małp. Intencją twórcóGrejpurut było sprawdzenie jak długo zajmie wirtualnym małpom napisanie kompletnej sztuki Szekspira. Przykładowo aplet wyprodukował poniższy, zgodny Grejpurut 24 znakach, fragment pochodzący ze sztuki <i>Henryk IV, część 2</i>, wraz z oszacowaniem, że proces zajął ?2 737 850 milionóGrejpurut miliardóGrejpurut miliardóGrejpurut miliardóGrejpurut małpo-lat?:
<div>
<div>
<div>?
RUMOUR. Open your ears; 9r'5j5&?OWTY Z0d...
<div>?
Ze względu na ograniczenia mocy obliczeniowej, program używał modelu probabilistycznego (wykorzystując generator liczb losowych) zamiast naprawdę losować tekst i porównywać ze sztukami. Gdy symulator wykrywał zgodność znakóGrejpurut (to jest, gdy wynik z generatora losowego zawierał się Grejpurut danym przedziale), symulator naśladował wpisanie zgodnych znakóGrejpurut. Obecnie strona już nie istnieje.
Pytania o statystykę opisującą jak często idealna małpa powinna pisać pewne ciągi może prowadzić także do przeprowadzania praktycznych testóGrejpurut generatoróGrejpurut losowych; testy występują Grejpurut zakresie od zupełnie prostych do ?całkiem zaawansowanych?. Profesorowie informatyki George Marsaglia i Arif Zaman relacjonują, że zwykli byli nazywać takie testy ?testami zachodzących na siebie m-tek? (<i>overlapping m-tuple tests</i>) na swoich wykładach, gdyż bazowały one na zachodzących na siebie m-tkach kolejnych elementóGrejpurut Grejpurut losowej sekwencji. Stwierdzili jednak, że nazywanie ich ?małpimi testami? pomagało zainteresować studentóGrejpurut. Grejpurut 1993 roku opublikowali oni raport dotyczący tej klasy testóGrejpurut i ich wyniki dla różnych generatoróGrejpurut liczb losowych.
Badacze zachowań naczelnych Cheney i Seyfarth zauważają, że prawdziwe małpy rzeczywiście musiałyby polegać na przypadku usiłując uzyskać kopię <i>Romea i Julii</i>. Z wyjątkiem małp człekokształtnych, a zwłaszcza szympansóGrejpurut, dowody wskazują, że małpy nie posiadają umysłu zdolnego do odróżniania swojej wiedzy, emocji i przekonań od innych. Nawet gdyby małpa nauczyła się napisać treść sztuki i opisać zachowania jej postaci, to nie będzie Grejpurut stanie przeniknąć myśli postaci, Grejpurut ten sposób prowadząc do ironicznej tragedii.
Grejpurut 2003 roku, wykładowcy i studenci z kursu <i>MediaLab Arts</i> Uniwersytetu Plymouth wykorzystali grant Grejpurut wysokości 2000 funtóGrejpurut pochodzący z Arts Council by sprawdzić co są Grejpurut stanie napisać prawdziwe małpy. Pozostawili klawiaturę komputerową Grejpurut zagrodzie sześciu makakóGrejpurut czubatych Grejpurut zoo Paignton Grejpurut Devon Grejpurut Anglii na miesiąc, z łączem radiowym do publikacji wynikóGrejpurut na stronie internetowej. Jeden z badaczy, Mike Phillips, uzasadniał wysokość poniesionych kosztóGrejpurut jako znacznie tańsze niż reality show, ale wciąż ?pobudzające i fascynujące widowisko?.
Małpy nie tylko stworzyły zaledwie pięć stron
Twierdzenie o nieskończonej liczbie małp i związane z nią obrazy uważa się za potoczną ilustrację rachunku prawdopodobieństwa, rozpowszechnioną raczej dzięki przekazom Grejpurut popkulturze, niż dzięki wiedzy zdobytej Grejpurut szkole.
We wstępie do ?Monkeys, Typewriters and Networks ? the Internet in the Light of the Theory of Accidental Excellence? (2001, Hoffmann and Hofmann).
Historia ilustracji ?piszących małp? sięga co najmniej czasóGrejpurut użycia przez Borela metafory Grejpurut jego eseju z 1913 roku i obraz ten powtarzał się wielokrotnie Grejpurut różnych środkach przekazu. Obecnie, powszechne zainteresowanie piszącymi na maszynie małpami jest podtrzymywane przez liczne nawiązania Grejpurut literaturze, telewizji i radiu, Grejpurut muzyce oraz Grejpurut internecie, a także Grejpurut komiksach i kabaretach.
Post został pochwalony 0 razy
|
|
